ZA GÓRAMI, ZA LASAMI ...

         W przepastnych lochach zamku króla Lumpexa stała ogromna skrzynia. Potwór strzegł jej groźny, ogniem i siarką zionący, ale akurat baterie mu się rozładowały, a właściwie rozlały i tylko złym okiem ciskał gromy na śmiałków. Skrzynia była pełna skarbów wszelakich, ale zaklętych. Nie każdy owe skarby mógł rozpoznać. Jedni poszukiwacze przychodzili, skarby one oglądali i odchodzili zniechęceni. Innych jednak ani smok nie odstraszał, ani zaklęcia one. Wiedzieli bowiem, że pod warstwą błota diament czasem ukryty umycia tylko czeka, albo stoliczek , co się sam nakrywa, potrzebuje naprawienia złamanej nóżki. Czasem księżniczka w żabę zmieniona być może, albo w oślą skórkę ubrana.

         Pewnego dnia, do lochu tego zawitała Szara Sowa i prosto do skrzyni się udała. Smoczysko paszczęką kłapnęło groźnie, ale dzielnej poszukiwaczki nie odstraszyło. Oj było w tej skrzyni skarbów co niemiara, buty siedmiomilowe dla królewny Mejsinki, złoty grzebyczek dla księżniczki Roszpunki, balowa suknia dla królewny Barbioszki. I wreszcie, na samym dnie prawdziwy skarb.

         Księżniczka, a właściwie córka tego cesarza, co to nowe miał szaty, bo jak on zupełnie goluteńka była. 

 

          Włoski zmierzwione i zlepione brudem, ale przecież bystre oko Szarej Sowy dostrzegło ukryte cesarskie znamię PEW na rączce.

         Królewnie Mirka na imię. Ma 46 cm wzrostu i pochodzi z cesarstwa PRLu z czasów dynastii MIŚ.  Po umyciu i uczesaniu dostała na razie skromną, ale zawszeć widzialną szatę . 

 

           Którą wszyscy podziwiać mogą i nikt już księżniczki z prawdą* porównywał nie będzie, a szczególnie z Prawdą** , co za wschodnią granicą królowała.

Dla zbyt młodocianych słuchaczy bajki:

* naga prawda

** Prawda gazeta w ZSRR