NA CÓŻ SIĘ NIE ODWAŻY ...

.... śle­py szał kobiecy? (Seneka Młodszy)

        

         Z tą odwaga, to u mnie krucho. Ciągle się boję, że coś zepsuję, że nie uda mi się naprawić. Bezpowrotnie zniszczę. 

         Ponad rok temu udało mi się zdobyć Pussy cat  22, od Madame Alexander. Laka była dosyć dobrze zachowana, ale zapach piwnicy nie chciał zniknąć mimo wielu zabiegów. Korpusu nie dało się zdjąć, bo ręce i nogi są przyszyte maszynowo, tylko głowa mocowana podobnie jak w porcelankach. Wypełnienie  się przemieściło i w pewnych miejscach było go zbyt mało, a w innych zbyt dużo. Lalka nie chciała siedzieć prosto, głowa leciała jej w przód lub w tył, a czasem na boki. Korpus był trochę popruty w dwóch miejscach. Ale bałam się cokolwiek zrobić, żeby nie zniszczyć. Rok minął, a zapach został. Wreszcie w te wakacje nie wytrzymałam. Rozprułam korpus na siedzeniu, wyrzuciłam wszystko „nadzienie” ze środka. Całą lalkę namoczyłam w proszku i wybielaczu. Potem w płynie do płukania przez jakąś godzinkę i na słońce. 

         Jakaż była moja radość, gdy MaryLu wyschła. Zapach się ulotnił. Teraz pachnie delikatnie brzoskwinią (płyn do płukania).

         W lalkę wpakowałam wsady z dwóch jaśków. Pozszywałam korpus.

Teraz może pięknie siedzieć i głowę trzyma prosto. Dostała też niemowlęcy czepeczek i starą PRLowską grzechotkę.

         Dzieli wózek  z niemowlakiem Dudusiem od Simby i różowym misiem .

Duduś (Simba)