AKWAMARYNA

         „Czasem, mimo woli stajemy się kimś zupełnie innym.”

         Taki los spotkał  Sindy od Hasbro. W sobotnie przedpołudnie zajrzałam do jednego z SH w Tczewie. W stercie pluszaków, których już nikt nie chciał zobaczyłam okropną włóczkową sukienkę

 i całkiem ładny buziak.   

         Włosy domorosły fryzjer skrócił o połowę.

Po chwili okazało się, że nie tylko włosy. Pierwszy raz zobaczyłam tak okaleczoną lalkę.

Jakiś sadysta po prostu odrąbał Sindy  nogi na wysokości kolan.

         Muszę dodać, że lalka po za tym była w stanie bardzo dobrym. Buzia w idealnym stanie, ręce, korpus nie ma ani jednej rysy. Pomyślałam, że wezmę ja na części. Może komuś przyda się główka, albo rączki, żeby wymienić pogryzione.

         Od dawna chciałam mojej Juracie uszyć ogon i jakoś nie mogłam się za to zabrać. Zapytałam więc Metkę, czy nie ma czasem w swoich zasobach ogona. Dowiedziałam się, że jedyny ogon nosi lalka, która nie ma nóg. Taka syrenka z konieczności. I wtedy zaświtało mi, że moja Sindy też może zostać syrenką.

         Ponieważ ma fioletowo niebieskie oczy i blond włosy, postanowiłam uszyć jej ogon w kolorze błękitnym. Do tego staniczek. Bursztynowy pasek i błękitne muszelki.  Oto gotowa syrenka.

         Teraz należało znaleźć dla niej imię. „Aquamarine” to australijski film familijny, może nie najwyższych lotów, ale tytułową bohaterką jest błękitna syrena o blond włosach. I tak moja Sindy została Akwamaryną.

         Akwamaryna jak każda syrenka bez wody żyć nie może. Jak nie ma w pobliżu morza to choćby jezioro musi znaleźć. I znalazła.