BO JA MAM PSA

         Kogóż nie uwiódł czar wyprzedaży? Potraficie oprzeć się napisowi –

WSZYSTKO 1 ZŁOTY!

         Taka wyprzedaż trwa w znajomej graciarni, w dziale z ciuchami. Obok ciuchów i butów, są też zabawki. Najczęściej pluszaki, ale też lalki i inne dobra. Dawno, dawno temu widziałam tam stareńkiego miśka wypchanego chyba trawą morską i jakoś ciągle nie miałam odwagi go przygarnąć. Bałam się, że nie potrafię naprawić. Kiedy wiedziona tam magią 1 złotówki weszłam poszperać, misia już nie było. Za to znalazłam psa. Piesek pudelek z lat 1950-60, wysokość 18 cm.  Był w o niebo lepszym stanie niż miś, ale też pożałowania godnym.

         Po pierwsze, miał tylko jedno oko i brak mu  obroży.

         Po drugie, oberwany ogonek.

         Po trzecie, brudny był okropnie, choć na zdjęciu nie widać.

         Po czwarte, bardzo powycierane futerko.

         To były minusy. Teraz plusy.

         Piesek wyglądał na Steiffa, choć nie miał swojego guziczka z sygnaturą . A to kilka podobnych z netu.

         Głowa ruchoma – 360 stopni, oraz ruchome nóżki.

        

         No i ta cena 1 PLN.  Drugą złotówkę wydałam na oczy, bo chciałam szklane. Niestety nie znalazłam podobnych i są okrągłe, bez białka.

         Pozszywałam, wyprałam. Pranie przebiegało następująco. W miseczce zrobiłam pianę z płynu do prania wełny + Vanish. Gąbką wcierałam w futerko i zaraz wycierałam ręcznikiem, żeby zbyt nie zmoczyć. Piesek wypchany jest trawą morską, albo czymś podobnym. Wyczesałam, wysuszyłam, a na koniec przyszyłam nowe oczy i zrobiłam czerwoną obrożę, z paska do sukienki.

         Oto  pudelek Snobby  w całej okazałości

         I we wszelkich możliwych pozach.  Koszt całkowity 2 PLN.

 

aparat trochę przekłamuje kolory

Przed i po renowacji

         A kiedy poszłam po oczka wpadł mi w łapki drugi Steiff za złotówkę. Tym razem współczesny miś. Ładniutki, jak nowy i z metalowym guziczkiem oraz metką. Ale wykonanie to już nie to. Oczka plastikowe i nic się nie rusza.

         Moje dwa Steiffki razem.