NA JAGODY

         Znacie? To posłuchajcie.

„Tuż nad Bugiem,z lewej strony,
Stoi wielki bór zielony.
Noc go kryje skrzydłem kruczem,
Świt otwiera srebrnym kluczem,
A zachodu łuna złota
Zatrzaskuje jasne wrota.”

            Któż z nas nie zna uroczej baśni Marii Konopnickiej z pięknymi ilustracjami Zofii Fijałkowskiej.

         Czy też Anny Stylo - Ginter .

         Janek spotyka Jagodowego Króla i jego siedmiu synów, Jagodowych Królewiczów, a także pięć panien Borówczanek z ciocią Boróczyną .

          Moja Wandzia, która z racji stroju uważa się za siostrę owych Królewiczów, Jagodową Królewnę, jak tylko usłyszała, że w lesie są już jagody, marudziła cały tydzień. 

         To wreszcie się wybraliśmy. Jagody rzeczywiście obrodziły, ale jak się okazało harcerze trochę objedli krzaczki i dla nas niewiele już zostało. Grzybów też nie było, ale Wandzia i tak dwa znalazła.

         Jagódek  starczyło na deser, a na pierogi trzeba było dokupić.

         W lesie było cudnie, trafiliśmy też na łany kwitnącej macierzanki.

„A tam siedzi we fortecy
Pająk, co ma krzyż przez plecy
I krzyżakiem się nazywa:
Bestia sroga a złośliwa!”

         Wandzia dzielna Królewna Jagodowa nie pozwoliła się wziąć do niewoli i nazbierawszy naręcze wonnej macierzanki wróciła do domu, a my razem z nią.

Wandzia to panienka z PRLu, SP Miś Siedlce, można je było kupić w kiosku RUCHu.