NELLY Z KOSZYCZKIEM W RĘKU

Z pamiętnika Nelly.

          Czułam, że Szara Sowa wybiera się na wycieczkę i pewnie planuje, którą z nas zabrać ze sobą. Oho, nic z tego. Wiadomo – jadę ja. Dosyć się nasiedziałam na oknie.

           Nie mówiąc nic nikomu, przygotowałam spodnie, buty i koszulę. Że z krótkim rękawkiem ?– mnie tam kleszcze nie straszne. Nie to co Sowa, która zaraz leciała do apteki po spray i przygotowała sobie wysokie kalosze i sweterek z golfem.

          Potem miałam dylemat – który koszyk wziąć ten mały czy raczej ten duży? W końcu wzięłam obydwa. Sowa też wzięła, ogromny!

          Jak mnie zobaczyła rano gotową , to nie miała wyjścia. Ale najpierw pojechałyśmy na targ. Sowa znów przytargała nową lalkę, Elzę. Zaraz zaznaczyła, że to dla Metuszki, więc się już na nią nie krzywiłam. Ja za to dostałam śliczną torebkę. 

         Sowa wygrzebała jeszcze jakieś gratki, ale ja zajęłam się torebką, to nie patrzyłam.

         Nareszcie ten las. Sowa cieszyła się jak dziecko, że sobie rośnie i nie jest połamany. Zaraz tez wybrałyśmy się na grzyby. Ja od razu znalazłam i wpakowałam do koszyka! A Sowa na to wyrzuć, bo niejadalne. Takie ładne, malutkie, w sam raz do koszyczka, a ona wyrzuć! 

        Idę i patrzę, jedno drzewo rośnie sobie całkiem nie do góry tylko na ziemi. Ale Sowa powiedziała, że się przewróciło i dobrze, że tylko jedno. To wspięłam się na nie i fajnie się tam siedziało. 

           Znów znalazłam grzybka, ale i tego Sowa nie pozwoliła mi zabrać. Buuu

                  W końcu poszłyśmy po wrzos.

             Jak przyjemnie pachną te malutkie kwiatki. Nazbierałam bukiecik dla Maggie do jej salonu  i dla Pani Smith, która pożyczyła mi mały koszyk.  

                               A Sowa pół kosza. 

         Naraz patrzę pod nogi, a tam takie śmieszne czerwone koraliki, w sam raz dla mnie. Okazało się, że to borówki. 

             Teraz przydał się duży koszyk, trochę ich nazbierałam! Ale żadnego jadalnego grzyba nie znalazłyśmy, to znaczy były, ale Sowa znów marudziła, że robaczywe.

          W końcu wrócił Pan Mąż i przyniósł całe wiadro! 

          A na koniec i ja znalazłam jednego, piękny prawda? 

        Tak się zmęczyłam, że musiałam trochę odpocząć na sweterku Sowy, który położyła na koszu z tymi pachnącymi wrzosami.

A w domu trzeba było te grzyby jeszcze oczyścić, popatrzcie jakie niektóre wielkie. 

 

        Właściwie, to niech Sowa czyści, bo mnie się okropnie chce spać.

       A cha te grzyby nazywają się czerwone łebki, bo są rude zupełnie jak ja. ☺