ROZKWITAŁY JABŁONIE I GRUSZE

              Czas rozkwitania drzew owocowych to dobra pora na przedstawienie Wam Katiuszy.

          Udał mi się ją upolować w znajomej graciarni, za całe 6 złotych. Jak to bywa, firmowe imię laleczki - Daszeńka, było już własnością innej mojej lalki.

                          I Daszeńka została Katiuszą.

        Lalka pochodzi z Leningradzkiej (dziś Petersburg) fabryki "Igruszka", ma sygnaturę.

         Cała lalka jest z plastiku. Ma 35 cm wysokości. Ruchome rączki, nóżki i głowę, w zakresie podstawowym.  Włosy to naklejona peruczka, a oczy się nie zamykają. 

         Ubrana bardzo starannie w strój prawie ludowy. Bluzeczka, sarafan, fartuszek, bielizna, skarpetki, buty typu łapcie wiązane pod kolanami. Natomiast kokosznik zastąpiono wstążką.

         Lala pochodzi z lat 80tych (Data zamówienia na metce 1980) Nic więc dziwnego, że była niesamowicie brudna.

         Szczęśliwie wszystko się doprało, po za przebarwieniami w miejscach, gdzie był kontakt z gumą , która się utleniła. Na rękawkach, zamaskowałam wstążeczką. Dla porównania zdjęcie przed i po SPA.

   Katiusza, to moja dziesiąta lalka z byłego ZSRR, nie licząc drewnianych, Matrioszek i Wańki - wstańki.

 

ŻYCZENIA I PODZIĘKOWANIA

      
          Z okazji Świąt Wielkanocy pragnę złożyć życzenia wszystkim odwiedzającym mojego bloga. Tym wiernym od lat, tym nowym i tym przypadkowym. Wesołego Alleluja! Smacznego jajeczka, mazurka, szyneczki i wszelkich świątecznych pokarmów, żeby podniebienie cieszyły, a w bioderkach nie zostały. Mokrego Dyngusa i wszelkiej pomyślności. No i tych, no prezentów od zajączka, zwłaszcza lalkowych. 

          A jak o prezentach mowa, to czas na podziękowania.

           Marzenie (Lalki Makarreny) za słodkiego kioskowego dzidziusia, który już odziany i w smoczek zaopatrzony. :)

 
         Agnieszce ( Kreatywne wariactwa) za butki dla różniastych moich panienek, w tym Jade.

        Idzie (Idowe wintaże) za góralskie materiały. Lucy wreszcie ma prawdziwą góralską chustę :)

  Marzenie (Jajołki pomysłowe) za uroczego zajączka.

w tle Jade w butkach od Agnieszki

      Oraz Wszystkim za życzenia na obu moich blogach i na fejsikowych grupach.
 

DO ZOBACZENIA W MOSKWIE !

           Jade jedzie na studia do Moskwy. Łączenia studiów z poznawaniem świata i nowych ludzi jest fascynujące.  A kupowanie Bratz Study Abroad czystym wariactwem. Kupiłam, bo? Pomyślałam, że odsprzedam, cena była fascynująca, lalka w pudełku, z 2016 r.

            Kiedy jednak przyniosłam do domu zaczęłam się wahać. Nie mam żadnej dorosłej Bratz, czyli luka w kolekcji. A na pudełku jest informacja, że oprócz tego co widać ( lalka, walizka, szczotka) są jeszcze ukryte skarby - 3 częściowa Matrioszka, czapka uszanaka, spodnie, top, biżuteria, torebka, naklejki. 
 

zdj. promocyjne

         Każdego by skusiło i otworzyłam pudełko. No i w mojej kolekcji zamieszkała Jade, która wybiera się do Moskwy na studia. 

          Ma fajną walizkę, która może pomieścić dodatkowe ciuszki, biżuterię, a nawet torebkę w kształcie jaja Faberge . Szczotka się nie mieści.

         Ubranka są ładne i ładnie uszyte, natomiast biżuteria trochę gorsza, konia z rzędem temu, kto założy kolczyki, albo białoniebieską bransoletkę. Od razu nadłamałam sztyft od kolczyka.  Jade ma też fatalnie posklejanie włosy, mam nadzieję, że to tylko lakier.

        Jade u mnie nie będzie narzekać na garderobę, bo mam z zapasie kilka strojów dla Bratz. Niestety dodatkowych butów mieć nie będzie, mam tylko kilka pojedynczych. 

                         W sumie cieszę się, że ją kupiłam. 

 

PO TURECKU

         Turcja, to chyba jedyny muzułmański kraj, który darzymy szczerym sentymentem. Pomimo zawiłych kontaktów historycznych na przestrzeni dziejów, nigdy nie zapomnimy Turkom owego czekania na posła z Lechistanu, w czasach, gdy Polski nie było na mapach.

        Pannę o wdzięcznym imieniu Nihal ( Wiotka jak gałązka), prezentuję we wnętrzach pałacu Topkapi w Stambule. Znanego miłośniczkom serialu "Wspaniałe stulecie".

           Uszyłam strój według takiego  wzoru, bo wydał mi się kwintesencją stroju ludowego tego kraju. Oczywiście, jak wszędzie i w Turcji, każdy region ma inny strój.

 
          Niestety modelką jest blond Barbie, bo nie miałam odpowiedniej ciemnowłosej. Jednak zważywszy, że w haremach były kobiety z różnych stron świata, to Turczynka blondynka może się zdarzyć ;)

          W stroju kobiet wschodu dużą rolę odgrywa biżuteria wykonana ze złotych monet.  Ja zastąpiłam je cekinami i bardzo słusznie, bo Zecchino d'Oro oznacza złoty pieniążek. Złote cekiny były walutą Wenecji.

         Strój Nihal składa się z bluzki z szerokimi rękawami i spodni zwanych szarawarami oraz wierzchniego kaftana bogato haftowanego złotą nicią. Czerwonych butów, czapeczki wyszywanej cekinami, hiyabu i  potrójnego naszyjnika z cekinów.

    Cała ósemka moich projektowych panien + Nigeryjka Metki. Nihal jeszcze bez kaftana. 

            A teraz nastąpi przerwa w projekcie, bo mam sporo pracy przed świętami.  Za to będą się ukazywać panny, z innej beczki, których zdjęcia czekają na pokazanie.

 

SZŁA DZIEWECZKA DO LASECZKA

         
          Dziś post przerywnikowy. Relacja na gorąco, ( uf, ciepło było) z wyprawy Lotki do lasu. 
Pojechaliśmy sobie w odwiedziny do Metki i wybraliśmy się do miejskiego lasu o nazwie "Bażantarnia" (Elbląg).    Bażantarnia nas zupełnie zaskoczyła, bo nie spodziewaliśmy się takich widoków.

          Złote ziarnopłony, podobne do maleńkich słoneczek, z zielonymi serduszkami młodych listków.

           Białe i żółte zawilce. Te żółte tu się nie złapały.

                 Biedronka, która się nie chciała odczepić.

                              I robiło się co raz cieplej.

     Lotka zdjęła kurteczkę i udawała kwiatek miodunki.

              Były jeszcze fioletowe kwiatki kokoryczy pustej, tu widać dwa, ale były całe łany. A ptaki śpiewały na całe gardło i podfruwały zupełnie blisko, zwłaszcza kosy i zięby, ale nie dały się sfotografować. Szkoda, że nie umiem wrzucić  na bloga nagranych odgłosów.

          Poszliśmy jeszcze nad brzeg rzeczki, żeby Lotka mogła wypróbować gumaczki.

          Zmęczona przysiadła na pniu, a potem dała nurka do torebki i pisnęła, "- A teraz mnie noś".

Serdecznie pozdrawiamy Was z udanej " Kwietnówki ". ;)

POCZTÓWKA Z TULIPANAMI

         Z czym się Wam kojarzy Holandia? Proszę napiszcie w komentarzu pierwsze skojarzenie. 

       Taka mała podpowiedź. Przynajmniej trzy rzeczy znalazły się na tym kolażu . Dla mnie jeszcze z malarstwem. Czy Van Gogh malowała tulipany? 

Vincent van Gogh " Pole tulipanów"

          Serem Edam, SPA , fajansami z Delft  (na makatce wzory na kafelki z Delft)  i lalką Fleur.

           A, że Fleur nie posiadam musiała mi wystarczyć do ludowej stylizacji poczciwa Stefcia Love. Stefcia zmieniła przy tym imię na Femme. To najbardziej oryginalne, występujące tylko w Holandii imię żeńskie, zdrabniane na Femke. (Femka).

              Femka chwali się strojem z Volendam, najbardziej rozpoznawalnym strojem ludowym Holandii, a zwłaszcza uszatym , koronkowym czepkiem, uszytym z  serwetki.

         Strój składa się z pasiastej spódnicy (wybrałam pasy pomarańczowe, bo to ulubiony kolor Holendrów.

             Dwubarwnego fartuszka, dół czarny, góra w kwiaty, pasek z wiatrakami. Czarnej bluzeczki w karo wykończone lamówką w wiatraki oraz "napierśnika " 

skromny

bardziej wypasiony

       Do tego czerwone korale, taki białoniebieski pasek (szalik?) z frędzlami ( nie miałam z czego zrobić) i oczywiście saboty.

                            Nie mogło zabraknąć tulipana .

 
   Femka to już moja dziewiąta panna. Czy będzie więcej?
 

I CÓŻ, ŻE ZE SZWECJI ?

              Lubicie łamańce językowe? Taki właśnie przyszedł mi na myśl, w związku z nową panną projektową.

              Sam strój prosty w wykonaniu stał się moim utrapieniem. Postanowiłam nim obdarować grubcię, Rebeccę.

           I rozpoczął się koszmar. Pomijam, że zamiast lamówki musiałam, kombinować ze wstążką i kwiatkami.

         To szycie na Rebeccę sprawiło mi największy kłopot, ze względu na zgiętą rękę.  Postanowiłam sobie solennie, że wszystkie panny ze zgiętymi rękami odpadają, jako modelki u mnie. Bo pracy jest dwa razy tyle.

    
     Dla równowagi szybko popełniłam strój z Ghany, na pannę Metki. Daję tylko malutkie zdjęcie, bo Metka pokaże ją oczywiście na swoim blogu.

    Jeszcze zdjęcie Rebecci z sąsiadką - Astrid z Norwegii. 

          A zupełnie na koniec, zdjęcie mojej wnuczki Amelki wraz z zespołem Kociewskie Gzuby. Rodzice mi łba nie urwą, bo nie zaznaczam która, a zdjęcie ze strony Ogniska.